“Soms moet je buiten de gebaande paden denken om tot een goed besluit te komen.”
Verhalen
Het vervoer van gevaarlijke stoffen kan risicovol zijn, wanneer het verkeerd verpakt of geëtiketteerd is. Daarom moet dit vervoer voldoen aan vastgestelde (internationale) eisen. Deze eisen gelden voor het vervoer op de weg, over het water, op het spoor en door de lucht. In sommige gevallen verleent de Inspectie Leefomgeving en Transport (ILT) een ontheffing, goedkeuring of toestemming. Sean is senior-inspecteur vergunningverlening bij de ILT. In welke situaties kan een bedrijf een aanvraag bij de ILT doen? Welke kennis is daarvoor nodig? En wat is de meerwaarde van goede vergunningverlening door een inspectie?
Sean houdt zich voornamelijk bezig met aanvragen van bedrijven, waar het vervoer van gevaarlijke stoffen niet voldoet aan de gestelde eisen. Bijvoorbeeld een tankcontainer voor wegtransport waarvan de keuringstermijn is verlopen. Of een lekkage aan een reservoirwagen op het spoor. Een bedrijf kan in dat geval een ontheffing aanvragen omdat het (tijdelijk) niet kan voldoen aan wet- en regelgeving. Sean: “Wij beoordelen dan of het transport van bijvoorbeeld deze reservoirwagen, onder bepaalde voorwaarden, toch kan plaatsvinden. Een ontheffing is niet bedoeld om een door een inspecteur vastgestelde overtreding op te heffen.”
Strenge eisen
Over deze voorwaarden zegt Sean: “Allereerst mogen de veiligheid van mens en milieu niet in gevaar komen. Verder moet het moet duidelijk zijn wat het af te leggen traject is; het totaalplaatje van de hele route. Ook moet de aanvrager vermelden wat er na het transport exact met de lading of de tankcontainer gaat gebeuren. Voor het transport van gevaarlijke stoffen gelden diverse wetten en/of regelingen. Als daaruit blijkt dat de bevoegde autoriteit is om een goedkeuring of toestemming te verlenen, dan kan een bedrijf hiervoor een aanvraag doen. Bijvoorbeeld voor het gebruik van een alternatieve methode, om spuitbussen te testen. Zij wijken dan, bij wijze van uitzondering, af van de methode die de regelgeving voorschrijft.” Soms voert de ILT, naar aanleiding van een aanvraag voor een goedkeuring of toestemming, een audit uit. “Wij gaan dan bij het bedrijf langs om te toetsen of zij daadwerkelijk voor een goedkeuring of toestemming in aanmerking komen.”
Informatie verzamelen
Aanvragers moeten meer doen dan online een formulier invullen; ze moeten relevante gegevens meesturen. Zo moeten ze documenten aanleveren, zoals een keuringsrapport van de verpakking. Een veiligheidsinformatieblad van de betreffende gevaarlijke stof. Of kopieën van ontheffingen vanuit inspectiediensten uit andere landen, bij een internationaal transport. “Soms vragen wij nog aanvullende informatie op als dat noodzakelijk is voor een goede beoordeling. Bijvoorbeeld een risicoanalyse of foto’s. Daarom moet je als vergunningverlener over een goed analytisch vermogen beschikken. En gedegen kennis hebben van de vereiste wet- en regelgeving”, aldus Sean.
Schakelen met uiteenlopende partijen
Om het proces gestroomlijnd te laten verlopen, werkt Sean binnen de ILT veel samen met juristen. En ook met de inspecteurs die toezicht houden op het vervoer van gevaarlijke stoffen voor alle modaliteiten. Sean: “Mijn collega’s hebben veel kennis en praktijkervaring; onmisbaar bij het beoordelen van aanvragen. Externe partners waar ik regelmatig mee samenwerk zijn bijvoorbeeld bedrijven die zich bezighouden met het vervoer van gevaarlijke stoffen. Maar ook met andere overheidsinstanties, zoals omgevingsdiensten. De contacten met al deze verschillende partijen, vind ik erg leerzaam en uitdagend. De feedback van onze partners kan een eyeopener zijn. Ik leer vanuit een andere expertise welke beperkingen of juist mogelijkheden er zijn. Dat ervaar ik als uitdagend. Soms moet je buiten de gebaande paden denken om tot een goed besluit te komen. Uiteraard blijven we binnen de wettelijke eisen.”
Trots op wendbaarheid
In zijn algemeenheid vindt Sean het indrukwekkend hoe snel en doeltreffend zijn collega’s inspelen op uitzonderlijke situaties. Als voorbeeld noemt hij het begin van de corona-uitbraak. “Er ontstond een tekort aan het voorgeschreven verpakkingsmateriaal voor het vervoeren en verwerken van ‘droog’ ziekenhuisafval (handschoenen en schorten). Terwijl er juist een toename was van dit besmettelijke afval. Mijn collega’s reageerden gelijk op deze signalen; ze werkten mee aan een tijdelijke regeling. Deze is uiteindelijk gepubliceerd in de Staatscourant. De vervoerders en de verwerkers van ziekenhuisafval hadden hier baat bij. Deze tijdelijke oplossing voorkwam dat het proces vastliep. Die proactieve houding maakte echt indruk op mij. Als vergunningverlener draag ik bij aan veiligheid. Maar ook aan vertrouwen en duurzaamheid in de vervoersbranche. Dat geeft mij veel voldoening. Uiteindelijk dragen al deze inspanningen bij aan een veilige en gezonde maatschappij.”